Podgatunki sokoła wędrownego |
Sokół berberyjski Falco peregrinus pelegrinoides Występuje na wyspach Kanaryjskich, na wybrzeżach północnej Afryki oraz Półwysep Arabski aż po południowo zachodni Iran. Jest podgatunkiem głównie osiadłym. Ciekawostka. Podobno, od dobrze nam znanych sokołów wędrownych różni go nieco sposób latania. Jest on bardzo charakterystyczny, polega na uderzaniu jedynie zewnętrzną częścią skrzydeł, co przypomina czasem powietrzne przemieszczanie się petreli. "Nasze" sokoły bardzo rzadko latają w ten sposób i nie jest to tak wyraźne. W porównaniu do "naszych" wędrusów, kości miednicy i obręczy barkowej są u sokoła berberyjskiego grubsze. Sokół berberyjski od sokoła wędrownego genetycznie wyodrębnił się 100 000 lat temu. Przypada to zatem na początek ostatniej epoki lodowcowej, kiedy wzmogło się pustynnienie w Afryce Północnej i na Środkowym Wschodzie, a Zatoka Perska stała się ograniczonym lądem morzem wewnętrznym, które powoli zaczęło wysychać. Na świecie żyje około 5 000 - 10 000 osobników tego podgatunku. Dużym zagrożeniem dla tego podgatunku jest nielegalny odłów piskląt i ich sprzedaż na czarnym rynku. GALERIA https://bilderreich.de/1620/fact-sheet-barbary-falcon-falco-pelegrinoides.html |