Wprowadzenie (tłumaczenie opisu podglądu)

Sokół wędrowny („Falco peregrinus”) jest najbardziej znanym z sokołów. Jest kosmopolityczny i występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, obecnie wyróżnia się jego 19 podgatunków. Na tym podglądzie na żywo zobaczymy podgatunek „F. p. pelegrinoides”, sokoła tagarote, który rozmnaża się na archipelagu kanaryjskim, obejmującym wszystkie wyspy oraz wiele wysepek i skał. Sokół tagarote, znany również jako sokół berberyjski, był w pewnych okresach uważany za gatunek niezależny („Falco pelegrinoides”), chociaż obecnie jest powszechnie akceptowany jako podgatunek sokoła wędrownego. W każdym razie tagarot różni się od sokoła wędrownego z półwyspu tym, że jest lżejszy, a przede wszystkim wyglądem - ma czerwonawe, miedziane znaczenia na karku i głowie. Jego grzbiet jest łupkowoszary, a spód jest kremowy z drobnymi prążkami. Samce i samice mają podobne upierzenie, przy czym samica jest znacznie większa i mocniejsza. Tagaroty prowadzą osiadły tryb życia, najwięcej przemieszczają się osobniki młodociane. Na całym archipelagu szacuje się populację tego sokoła na około 230 par lęgowych, z tendencją wzrostową. Zwykle żyje na klifach i wąwozach w pobliżu wybrzeża, czasem także w głębi lądu. Podobnie jak reszta sokołów wędrownych, tagarot jest zasadniczo ornitofagiem, ze szczególnym upodobaniem do licznych gołębi skalnych zamieszkujących to samo siedlisko. Gnieździ się w niszach skalnych, takich jak ta w tej transmisji. Składanie jaj odbywa się w połowie lutego lub na początku marca, samica znosi od 3 do 5 jaj. Niewiele jest informacji na temat okresu inkubacji, chociaż przyjmuje się, że jest on podobny do pozostałych podgatunków sokoła wędrownego z rejonów klimatu umiarkowanego i zaczyna się od przedostatniego jaja i trwa od 29 do 32 dni, co niektórzy autorzy wydłużają do 35. Młode opuszczają gniazdo w wieku od 35 do 42 dni i pozostają pod opieką rodziców przez co najmniej dwa kolejne miesiące. Pomimo rosnącej populacji sokół tagarote został sklasyfikowany w Czerwonej Księdze Ptaków Hiszpanii jako „VU – Narażony” oraz w Hiszpańskim Katalogu Gatunków Zagrożonych jako „Zagrożony wyginięciem” (gdzie nadal jest traktowany jako odrębny gatunek sokoła, a nie podgatunek sokoła wędrownego). Do głównych zagrożeń zalicza się introgresję genetyczną (krzyżowanie z innym podgatunkami, hybrydyzacja z innymi gatunkami sokołów które uciekają sokolnikom), śmiertelność z powodu linii energetycznych i turbin wiatrowych, zakłócenia w ich obszarach lęgowych, zatrucia i prześladowania ze strony niektórych grup ludzi. Źródło: opis podglądu SEOBirdLife. *kliknij w datę i godzina posta aby powiększyć tekst

  PRZEJDŹ NA FORUM